Ik weet het nog precies.
Die ene seconde waarin mijn lijf het overnam van mijn hoofd. Een lichamelijke schok.
Alsof het kwartje viel: ik ben niet gek.

Mijn lichaam had al die tijd geweten wat mijn hoofd zorgvuldig had weggestopt.
En precies dát zie ik keer op keer gebeuren in de begeleiding van vrouwen in mijn praktijk. Of in sessies met stellen die zijn vastgelopen.
Die ene gemeenschappelijke rode draad?

Rouwen om wat er nooit geweest is.

Rouw is niet altijd zichtbaar. Het gaat niet altijd om iemand die is overleden.
Vaak rouwen we juist om wat er ontbrak, zonder dat we het doorhadden.

🥀 Om een ouder die er fysiek wel was, maar emotioneel afwezig.
🥀 Om veiligheid die je in je jeugd nooit gekend hebt.
🥀 Om liefde die je zó nodig had, maar nooit kreeg.
🥀 Om een leven waarin je altijd hebt aangepast, en jezelf onderweg kwijtraakte.

Dit is de rouw die niet gezien wordt, maar wel gevoeld. Die zich uit in vage onrust, in het pleasen, in het gevoel nooit goed genoeg  te zijn.

Hoe onverwerkt verlies je leven beïnvloedt

Aan de buitenkant lijkt het misschien ‘gewoon’ stress  of relatieproblemen. Maar onder de oppervlakte speelt vaak iets veel groters:

➡️ Sluimerende boosheid zonder duidelijke aanleiding.
➡️ Een eindeloze drang om het anderen naar de zin te maken.
➡️ Een knagend gevoel van leegte of tekort.
➡️ Gedoe in relaties: met je partner, je familie, op het werk.

Totdat er een moment komt waarop het kwartje valt.
Een innerlijk besef dat je al die tijd iets hebt gemist. En dat je dat nu mag erkennen.

Erkennen is niet hetzelfde als goedpraten

Erkennen betekent niet dat je zegt: “Het was niet zo erg.”
Het betekent: “Het wás erg. En het heeft impact gehad.”

Misschien kreeg je niet de liefde of aandacht van je moeder waar je zo naar verlangde.
Misschien voelde school voor jou als een onveilige plek.
Erkennen betekent: toegeven aan jezelf dat dat pijn heeft gedaan.

Niet om te blijven hangen in het verleden. Maar juist om jezelf te bevrijden.

Rouw opent de deur naar jouw kracht

Echt durven stilstaan bij wat je gemist hebt, is intens. Het is rauw.
Maar het maakt ook ruimte vrij.

✨ Voor jouw verlangens.
✨ Voor jouw waarheid.
✨ Voor verbinding met wie jij in essentie bent.

Het is hard werken, rouwen. Maar het brengt je iets terug wat je misschien allang kwijt was: betekenis, rust, richting.
Voor mij persoonlijk bracht het zelfs mijn roeping terug op mijn pad.

Cliëntverhaal: “Alsof het kwartje eindelijk viel”

Christa vertelde me aan het einde van haar traject:

"Juist door te erkennen dat ik me gevoeld heb zoals ik me voelde, kwam er een zelfverzekerdheid die ik nog nooit zo heb ervaren.
Ik voel me geen slachtoffer meer van mijn verleden.
De opstelling met de poppetjes liet me zien dat ik niet gek was. Dat het klopte wat ik heb gemist.
Alsof het kwartje viel. Ik voel me zó bevrijd!"



En jij? Ben jij klaar voor die bevrijding?

Wat zou er gebeuren als jij stopt met wegduwen wat al die tijd aan je trok?
Als jij erkent dat er pijn is — én dat die pijn ook gezien mag worden?

Misschien draag jij al een leven lang rouw met je mee.
Dan is het tijd om jezelf niet langer te verliezen in het overleven.

“Durven is heel even je evenwicht verliezen.
Niet durven is jezelf verliezen.”
— Søren Kierkegaard

Voel je dat dit over jou gaat?
Dan nodig ik je uit voor een traject in mijn veilige en vertrouwde setting.

Laat dit het moment zijn waarop ook voor jou het kwartje mag vallen.
Je hoeft het niet alleen te doen. Ik loop graag een stukje met je mee.

Klik hier om contact op te nemen. Bellen of whatsappen mag ook: 06 51790490